வாழ்க்கையும் நீயே வழித்துணையும் நீயே

கல்லூரி இரண்டாம் ஆண்டு வரை இறைவன் என்று ஒருவன் கிடையாது என நினைத்து கொண்டிருந்தேன். பின் தியானத்தின் போது ஏற்பட்ட ஒரு அனுபவத்தில் கடவுள் இருக்கிறார் என்று புரிந்தது. பிறகு கீதை படித்தேன். ஆனால் உருவ வழிபாட்டில் உடன்பாடு ஏற்படவில்லை. எப்பொழுதும் வெட்ட வெளியையே இறைவன் என கருதி ப்ரார்த்தித்தும் தியானித்தும் வந்தேன். சென்னை வந்த புதிதில் நெருக்கடியான திருவல்லிக்கேணி தெருக்களில் வெட்ட வெளியை அடையாளம் காண சிரமமாக இருந்தது. இதை புரிந்து கொண்டோ என்னவோ என் கனவில் ஹயக்ரீவர் காட்சி தந்தார். நல்ல வலிமையான செதுக்கினாற் போன்ற உடலும் குதிரை முகமும் கொண்டு உடம்பில் ஒரு பூணூலுடன் பஞ்சகச்சம் கட்டிக் கொண்டு கையில் கோடறியுடன் என்னை நோக்கி வந்த அந்த உருவத்தை கண்டு பயந்து விட்டேன். பயந்திருந்தாலும் அந்த கண்களில் நான் கண்ட கருணை என்னால் விளக்க முடியாதது. மறக்கவும் முடியாதது சில நாட்கள் கழித்து ஒரு புத்தகத்தில் விஷ்ணு குதிரை முகம் கொண்டவராக வேதங்களை மீட்க ஒரு அவதாரம் எடுத்ததாக படித்தேன். பிறகு சிலரிடம் விசாரித்து நங்கநல்லூர் ஹயக்ரீவர் கோவில் சென்று முதன் முதலாக ஹ்யக்ரீவரை தரிசித்தேன். அதன் பிறகு தான் உருவ வழிபாட்டிற்கு மாறினேன். அந்த சமயத்தில் நான் எழுதிய கவிதை இது.

பிரம்மனாய் வந்தாய்
பிள்ளையாய் படைத்தாய்
ஊனமற்ற உடலும்
குறையற்ற உயிரும்
சுடர்மிகு அறிவும்
சுத்தமான அன்பும்
எவை எவை தேவையோ
அனைத்தும் தந்தாய்

பெற்றோராய் வந்தாய்
பேணியே காத்தாய்
அன்பையே வார்த்தாய்
அக்கறையுடன் பார்த்தாய்
உணவாய் உட்புகுந்து
வலுவை தந்தாய்
உணர்வாய் நிறைந்து
சிந்தனை செய்தாய்
வாழ்வின் போக்கே
விசித்திரம் என்றாய்
குழம்பியே நின்றேன்
இளைஞனாய் வளர்ந்து

கிருஷ்ணனாய் வந்தாய்
கீதையை தந்தாய்
புத்தக வடிவில்
குருவாகி நின்றாய்
குழ்ப்பங்கள் தெளிந்தன
பாதைகள் தெரிந்தன

புதனாக வந்தாய்
கலைத் தேர்ச்சியை தந்தாய்
கடமையை உணர்த்தி
லட்சியம் தந்தாய்
உள்ளே இருந்தாய்
பொறுப்பை தந்தாய்
வாய்ப்பை தேடும்
வழியாக நின்றாய்

சனியாக வந்தாய்
சோதனை தந்தாய்
உளியாக செதுக்கி
சிற்பமாய் செய்தாய்
செதுக்குவது புரியாமல்
கலங்கி நான் நிற்கையில்
ஹயக்ரீவனாய் வந்தாய்
தைரியம் தந்தாய்

குருவாக தொடர்கிறாய்
வாய்ப்புகள் தருகிறாய்
கனவில் நிறைந்து
நற்காட்சிகள் தருகிறாய்
நினைவில் நிறைந்து
நம்பிக்கை தருகின்றாய்
யாவும் நீயென
மெல்ல தெளிந்தேன்
கருவி நானெனும்
உண்மை உணர்ந்தேன்

நிகழ்ந்த காலமும்
நிகழும் காலமும்
இனிவரும் காலமும்
உன்கையில் உள்ளதால்
கவலைகள் விட்டேன்
ஆசைகள் விட்டேன்
நீ செலுத்தும் பாதையில்
செவ்வனே நடப்பேன்
உன்புகழ் பாடி
மகிழ்ந்தே கிடப்பேன்

என்னகிலமும் நீயே
என்னாசைகள் நீயே
மோகினியாய் வருவாயா?
உனை மணக்கும் வரம் தருவாயா?
பாலக் கண்ணனாய் வருவாயா?
உனை வளர்க்கும் வரம் தருவாயா?

உடலும் உயிரும்
உள்ளமும் எண்ணமும்
அறிவும் அன்பும்
வெற்றியும் செல்வமும்
அனைத்தும் உனக்கே
அடியேன் சமர்ப்பணம்

காலனாய் வருவாய்
கழுத்தை நெறிப்பாய்
மரணம் நிகழ்ந்த பின்
என் பிணமும் சமர்ப்பணம்
இறைவா ஏற்பாயா?

விஷ்ணுவாய் வருவாயா
மோக்ஷங்கள் தருவாயா?
சிவனாய் வருவாயா
நெற்றிக்கண்ணை திறப்பாயா
நெருப்பை உமிழ்வாயா
சடங்கை முடிப்பாயா...?