சீராம அரவுத் துதி

உள்ளாய் நீ எதையும் சாராமல் ராமா
உளத்தூயன் ஆனந்தன் சத்யன் நீ ராமா
பெரியோன் நீ குணமற்றோன் சிதைவழிவு அற்றோன்
பேர் இன்பமே பெரும்சொத்தே சரணம் ஶ்ரீ ராமா (1)

புவிராஜன் அசகாயன் பேரமைதி முக்தன்
சம்சாரக் கடல் தாண்ட பாதை நீ ராமா
தேவர்க்குத் தேவன் பெருந்தேவே மாண்பே
நரருக்கு இறைவன் நீ உச்சம் ஶ்ரீ ராமா (2)

கலைக்கெல்லாம் அதிபன் நீ ப்ரம்மம் நீ ராமா
காசியில் சிவனோதும் தாரகம் நீ ராமா
இறந்தவர்கள் காதினிலே ராம்ராம ராமா
என சிவனோதும் திருநாமா ஶ்ரீ ராமா ராமா (3)

பெரும் ரத்ன பீடத்தில் வீற்றுள்ளாய் ராமா
கற்பக மரத்தடியில் கற்பகமாய் ராமா
ஒரு கோடி சூரியனாய் ஒளிர்கின்றாய் ராமா
சீதையும் லக்ஷ்மணரும் பணிந்தேத்தும் ராமா (4)

உனக்கழகூட்டும் செம்பட்டை பொன் இடையில் கட்டும்
நீ தரிக்கும் மலர் மாலைகளை கருவண்டு சுற்றும்
உன் பாதங்களின் கொலுசுகளோ கலகலத்து ஒலிக்கும்
ஶ்ரீராமா உன் மார் மீது கெளஸ்துபமும் ஜொலிக்கும் (5)

செவ்வாயால் நகைபுரியும் நிலவுமுக ராமா
பல நிலவுகளாய் சூரியராய் ஒளிர்கின்றாய் ராமா
பிரம்மாவும் சிவனாரும் பணிவதனால் ராமா
உன் பாதம் அவர் மகுட மணி ஒளிபெற்று ஒளிரும் (6)

பக்தாஞ்சநேயன் உடன்மற்ற பக்தர்
புடைசூழ விளங்கும் ராமா நீ வாழ்க
சின்முத்திரைக் காட்டி ஞானமதை வழங்கும்
உனையன்றி வேறொருவர் நான் வணங்க மாட்டேன் (7)

என் உயிரைக் கேட்டு எமன் வந்து நின்றால்
பயம் கூட்டும் வண்ணம் அவர் தூதர் வந்தால்
அப்போது கோதண்ட ராமா நீவருவாய்
உன் காட்சி என் பயங்கள் அதைப் போக்கும் போக்கும் (8)

இதயமென்னும் கோவிலுக்குள் ஶ்ரீராமா வருவாய்
இனியவனே ஶ்ரீராமா உன்னிதயம் குளிர்வாய்
கைகேயி புத்திரன் சுமித்திரையின் புதல்வர்
பணிந்தேத்தும் ராமாவுன் ஆற்றலதால் உதவு (9)

வானரர்கள் வானவர்கள் சிற்றரசர் பக்தர்
தளபதிகள் புடைசூழ ஶ்ரீராமா வீற்றாய்
என் இறைவா உனை தொழுதேன் மனம் குளிர்வாய் குளிர்வாய்
உன் ஞான ஒளியதனால் என்னகயிருளை களைவாய் (10)

எனையன்றி எனைசுற்றி எல்லாம் நீ ராமா
நான் வணங்கும் ஓரிறைவன் நீதானே ராமா
உனையன்றி வேறொன்று இருப்பதாய் நான் எண்ணேன்
ஐம்பூதங்களும் உனிலிருந்து தோன்றியவை அன்றோ (11)

பரமானந்த உருவே ஶ்ரீராமா வணக்கம்
தேவருக்கு தேவே ஶ்ரீராமா வணக்கம்
ஜானகியின் மணவாளா ஶ்ரீராமா வணக்கம்
மலர்க்கண்ணா மலர்நாபா ஶ்ரீராமா வணக்கம் (12)

பக்தர்களை உயிராக நினைப்பவனே வணக்கம்
புண்ணியம் செய்தவர்கள் உனைக்காண முடியும்
வேதங்கள் காட்டுகின்ற ஆதிமுதல் பொருளே
சீதையவள் நாயகனே அழகனே வணக்கம் (13)

அண்டத்தை படைத்தவனே அழிப்பவனே வணக்கம்
அண்டத்தை சுகிப்பவனே ஆள்பவனே வணக்கம்
அண்டத்தின் கண்ணே அண்டத்தை வெல்வாய்
அண்டத்தின் தந்தை நீ தாய் நீ ஶ்ரீராமா (14)

இவ்வண்டத்தின் நுட்பங்கள் அறிந்தவனே ராமா
இவ்வண்டத்தின் இயக்கத்தை காத்து நின்றாய் ராமா
என் மனது உன்பாத சேவையதில் நிலைக்கும்
உன் பாத சேவையதால் மெய்ஞானம் கிடைக்கும் (15)

கல்லொன்று உன்பாத தூசியால் அன்று
தன் புணர்வாழ்வை பெற்றது அகலிகையாய் நன்று
உன் பாதம் அதை தினமும் தொழுபவரின் பிழைப்பு
மென்மெலும் மேன்மைகள் பெருவதென்ன வியப்பு (16)

ஶ்ரீராமா உன் கதையை நினைவில் கொள்ளும் நபர்கள்
ஶ்ரீராமா உன் பெயரை நிதம் கூறும் நபர்கள்
ஆசைகள் அனைத்தும் நிறைவேற காண்பர்
மரணத்தை காண்பதில்லை துயர்காண்பதில்லை (17)

உண்மையதன் உருவே நிலைக்கின்ற மகிழ்வே
மனம் வாக்குக்கு அகப்படாத விடுதலையின் ஊற்றே
உனை உச்சமென்று உணர்ந்தவன் உன்பாதம் தொழுவான்
உன் பாதம் தொழுவதினும் பேறெதுவும் உண்டோ (18)

உனைவிட உயர்ந்தவர் இல்லை இல்லை இல்லை
எங்கெங்கும் புகழுடையாய் அரக்கர்களை அழிப்போய்
உன் ஆற்றல் அது பற்றி உரைப்பதுவும் எளிதோ
சிறுபிள்ளை ஆகவே சிவன் வில்லை முறித்தாய் (19)

பத்துத்தலையனை அவன் மகன்களோடு
அவன் சுற்றத்தோடு கடல்சூழும் நிலத்தில்
கொல்ல வல்ல வீரர் உனைத் தவிர உண்டோ?
ராவணனை கொன்றவனே வென்றவனே ராமா (20)


ராமா உன் பெயரழகு அது மகிழ்ச்சி ஊற்று
நித்தியமும் ராம்ராம ராம்ராம வென்றே
ராமா உன் பெயரமுதச் சுவை சுவைத்து சுவைத்து
உனைப் போற்றும் அனுமனை போற்றுகின்றேன் ராமா (21)

எப்பொழுதும் ராம்ராம ராம்ராமவென்று
ராமாமுதத்தை பருகுகின்றேன் நாளும்
மரணத்தின் பயமில்லை எப்பயமும் இல்லை
உன்னருளால் உன்னருளால் ஶ்ரீராமா ராமா (22)

சீதையுடனான கோதண்டபாணி
புகழுடைய வீரா ஶ்ரீராமா ராமா
ராவணனின் காலா சுக்ரீவ நண்பா
உனையன்றி வேறு தெய்வமதும் உண்டு (23)

உனையன்றி வேறு தெய்வம் தேவையில்லை

நாயகன் சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்தவனே ராமா
உத்தமகுணங்களுக்காய் உயருண்மைக்காக
ஆதர்ச நாயகனாய் நிற்கின்றாய் ராமா (24)

ராமனன்றி வேறு தெய்வம் தேவையில்லை இல்லை
கடல்வென்ற புகழுடையோன் வணங்கத்தக்க புகழோன்
புன்னைகைக்கோ நல்நண்பன் தண்டகாரண்யம் வசித்தோன்
மந்தார மாலை சூடி ஞானமது அருள்வோன் (25)

ராவணனை கரன் முரனை அழித்தவனே என்று
சீதாராமென்று சீராமா என்று
எப்போதும் துதிப்பவனை நோக்குவாய் ராமா
அழிவில்லா உண்மையே ஶ்ரீராமா ராமா (26)

கௌசல்யை சுமித்திரை கைகேயி புதல்வா
குரங்குகளின் மன்னனின் நண்பனே ராமா
மந்தார மரத்தின் கீழ் அழகாக நிற்போய்
உன் பாதமலர்கள் போற்றுகின்றேன் ராமா (27)

வான்புகழ் சீராமா அருள்புரிவாய் அருள்வாய்
எதிரிகளின் காலனே அருள்புரிவாய் அருள்வாய்
உன் பக்தர்களை உன்னுயிராய் காப்பவனே அருள்வாய்
என் ராமச்சந்திரனே என்னுயிரே அருள்வாய் (28)

அரவதனின் அசைவனைய இத்துதியை மனத்தில்
அனுதினமும் நினைப்பவன் ராமரிடம் அடைவான்
வேதத்திற்கொப்பாம் இப்பாடல் அறிவீர்
இதை தினம் பாடி பாடி ராமனருள் பெறுவீர்! (29)

ஆதி சங்கரரும் இயற்றிய இத்துதியை
ராமபக்த ரமேஷும் அருந்தமிழில் தந்தேன்
இதை தினம் சொல்வோர் இதயத்தில் பதிப்போர்
உத்தமராய் உலகில் உயர்வற உயர்வார் (30)